Νέος Μαρμαράς

Ο Νέος Μαρμαράς είναι κωμόπολη με 3.158 κατοίκους το 2011 στην άκρη της χερσονήσου της Σιθωνίας του νομού Χαλκιδικής. Είναι κτισμένος πάνω σε τρεις λόφους, στο ορεινό συγκρότημα Ίταμος ή Ντραγουντέλης. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι ο τουρισμός, όπως επίσης η γεωργία (ελαιοκομία και αμπελοκαλλιέργεια) και η αλιεία. Επίσης, εκτός από λάδι παράγεται και μέλι, ενώ πολλοί κάτοικοι ασχολούνται και με το κυνήγι. Κάθε χρόνο το Νέο Μαρμαρά επισκέπτονται πολλοί τουρίστες, καθώς συνδυάζει βουνό και θάλασσα. Η μαρίνα του συγκροτήματος Πόρτο Καρράς και το μοναδικό στην Ελλάδα πλωτό λιμάνι του Μαρμαρά, φιλοξενούν εκατοντάδες σκάφη όλο το χρόνο. Ο παραθαλάσσιος οικισμός απέχει 125 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη και 55 από τον Πολύγυρο. 

Ιστορία του Νέου Μαρμαρά

Στην τοποθεσία Καστέλι του Καμπούρη πάνω σε λόφο, τοποθετείται προϊστορικός οικισμός. Ο Νέος Μαρμαράς αποτελούσε ιδιοκτησία της Μονής Γρηγορίου του Αγίου Όρους. Στα ανατολικά του οικισμού, σώζονται τα κτήρια του μετοχιού, που έγιναν γύρω στο 1905, καθώς και ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, του 1863. 

Το χωριό ιδρύθηκε την 1η Αυγούστου 1924 από πρόσφυγες, καταγόμενους από το νησί Μαρμαράς στην Προποντίδα. Ως τα τέλη της δεκαετίας του ' 60, εγκαταστάθηκαν στον οικισμό και αρκετοί κάτοικοι από το γειτονικό, Παραδοσιακό Βυζαντινό Οικισμό, Παρθενώνα. Το χωριό αναπτύχθηκε αλματωδώς και τουριστικά μετά την οικοδόμηση του ξενοδοχείου Πόρτο Καρράς, τη δεκαετία του ' 60. Ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών χρονολογείται από το 1937, ενώ ενδιαφέρον είναι και το ξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής. Στην πρώτη για το χωριό απογραφή, το 1961, ο Νέος Μαρμαράς βρέθηκε να έχει 1.200 κατοίκους. Σταδιακά τα έργα υποδομής επεκτάθηκαν με την υδροδότηση του μεγαλύτερου μέρους του χωριού τη δεκαετία του ' 70, την ανέγερση του Πνευματικού Πολιτιστικού Κέντρου "Πασχαλάκειο", το 1985, δωρεά του Δημητρίου και της Αρτεμισίας Πασχαλάκη και με την οικοδόμηση εκπαιδευτηρίων.